.: Ad:.

14 września 2011

Programuj w Pythonie - odcinek 1.

Język Python został stworzony pod koniec lat 80-tych. Jest on jednym z łatwiejszych do nauczenia się zwłaszcza, że jest preinstalowany z większością dystrybucji Linuxa. W początkowej fazie będziemy tworzyć aplikacje uruchomiane poprzez terminal. Napiszmy więc pierwszy program!
Dla potrzeb tego artykułu stworzyłem sobie na pulpicie folder o nazwie "python", zaś w nim pliczek "hello.py". Dalszy ciąg odbywa się już w terminalu. Przechodzimy do naszego katalogu roboczego:

cd /home/grisza/Pulpit/python/

i rozpoczynamy edycję naszego programu:

nano hello.py



Wpisujemy kod programu:

#!/usr/bin/env python
print 'Hello. I am a python  program.'
name = raw_input("What is your name? ")
print "Hello there, " + name + "!"


Zapisujemy zmiany wciskając ctrl + O i opuszczamy edytor ctrl + X. Kolejny krok to nadanie naszemu programowi praw do uruchamiania jako aplikacja:

chmod +x hello.py

Możemy już swobodnie uruchomić nasz program wydając polecenie:

./hello.py

Program powinien zapytać nas o imię i ładnie się przywitać. Uwaga dla opornych. Edycji pliku hello.py można dokonywać na wiele sposobów, np. w  programie Gedit. Ja jednak nie widzę potrzeby opuszczania okna terminala i dezorganizacji pracy poprzez korzystanie z wielu okien jednocześnie. Pamietajmy jednak o tych mozliwościach, które daja nam mozliwość komfortowej pracy niezależnie od przyzwyczajeń. Podpowiem też, że krok, w którym dokonujemy edycji naszego programu może wyglądać tak:

gedit hello.py

Spowoduje to oczywiście otwarcie okna Gedit. Po zapisaniu i zamknięciu okna wracamy automatycznie do konsoli. Sprytne?

Zastanówmy sie teraz co się dzieje w każdej linijce naszego kodu w  Pythonie.

#!/usr/bin/env python

Pierwsza linia mówi naszemu systemowi, iz ma on do czynienia z kodem programu zapisanym w Pythonie. Oczywiście dzieki temu system wie jakiego użyć interpretera.

print 'Hello. I am a python  program.' 

"Drukuje" na ekranie monitora napis zawarty w apostrofach.

name = raw_input("What is your name? ")

Ta komenda jest już nieco bardziej złożona (a przez to ciekawsza). Składa się z dwóch części. Pierwsza to

name =

druga natomiast to

raw_input("What is your name? ")

Na pierwszy ogień druga połowa. Powoduje ona wypisanie na ekranie komunikatu (ostrzeżenia) a następnie czeka na wpisanie czegoś z klawiatury. Oczywiście sygnałem końca wpisywania przez nas tego "czegoś" jest klawisz Enter. Po tym klawiszu na scenę wchodzi pierwsza część naszej komendy, która zmiennej "name" przypisuje jakąś wartość. Co to jest zmienna? Niech to bedzie pudełko po butach, w którym przechowywać możemy: buty, śrubokręty, klocki LEGO, części starego komputera itp. (nie ma ograniczeń co do zawartości, chyba że rozmiary pudełka i przedmiotów). Najwazniejsze jest to, że pudełku jest wszystko jedno co w nim jest. W naszym programie trafia do niego co wpiszemy na klawiaturze przed znakiem Enter.

Ostatnia linia:

print "Hello there, " + name + "!"

to znowu wypisanie na ekranie komunikatu. Tym razem jednak nasz komunikat jest nieco bardziej złożony - składa się z trzech części: tekstu w cudzysłowiu, zawartości pudełka (zmienna name) i wykrzyknika (czyli też jakiegoś testu).

Na koniec zrzut ekranu pokazujacy jak ogólnie powinno wyglądać działanie naszego pierwszego programu.



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz