KDE - alternatywa dla Gnome.

Co tu dużo mówić? Środowisko graficzne to rzecz przyzwyczajenia, wygody i ... Właściwie dlaczego nie przetestować czegoś nowego? Wybór jest raczej prosty, skoro na co dzień korzysta się z Gnome - KDE. Oczywiście nie jest to dla mnie nowość sama w sobie, gdyż z KDE spotkałem się już przy okazji Mandrivy 2009. Wtedy był to jednak raczej przypadek. Dzisiaj będzie świadoma wycieczka "Szlakiem Plazmy".

Aby z poziomu Ubuntu z panelami Gnome zainstalować środowisko KDE wykonujemy w konsoli polecenie:

Mix, mix, mix, czyli dla każdego po tapetce!

Okazuje się, że tapetka niby rzecz błaha, ale zmienić nigdy nie zaszkodzi. Zwłaszcza, że przecież nasze pulpity to nie tylko główny obszar roboczy ale czasem też miejsce estetycznej odskoczni od szarości i monotonii okien roboczych stosowanych przez nas aplikacji.

A zatem przedstawiam pięć tapet na pulpit z doboru wrześniowego.

1. Warning!

Można ją pobrać klikając TUTAJ.

FTP w konsoli, czyli jak zyć bez FileZIlli.

Nie każdy wie, że tak jak każdy system operacyjny tak i Linux ma wbudowanego klienta ftp. Niestety jest to klient działający w terminalu i często jest przez to traktowany jako narzędzie trudne i głupie, bo przecież mamy takie rozwiązania jak FileZilla FTP Client. Problem jednak w tym, że niewiedza skazuje nas na kłopoty, gdy terminal jest jedynym co mamy do dyspozycji. W tym artykule pokażę najważniejsze komendy pozwalające na pracę z serwerem ftp w terminalu.

Aby zalogować się do serwera wydajemy jedno z poniższych poleceń:

ftp adres.serwera.ftp

ftp 188.234.122.2

ftp user.name@serwer.ftp

Bądź na bieżąco - czyli dane zawsze aktualne.

Wśród zalewu informacji nie jest łatwo dotrzeć do tych, które nas interesują. Często witryny internetowe zalewają nas mnogością postów, których tematyka jest bardzo zróżnicowana. Pojawia się potrzeba filtrowania informacji lub możliwości ich szybkiego podglądu i wyboru tych najciekawszych. W tym celu posłużyć nam mogą kanały RSS oraz serwisy społecznościowe. Na przykładzie subskrypcji tej witryny postaram się pokazać jak wykorzystać możliwości, które daje nam technika.

Na początek słów kilka o tym, co daje nam Google.

Programuj w Pythonie - odcinek 2.

Na wstępie tego artykułu zajrzymy pod maskę Pythona, o ile można tak to powiedzieć. Korzystając z terminala wydajemy komendę:

python

Powinniśmy otrzymać coś mniej więcej podobnego:

Zwrócić należy uwagę, iż całość zakończona jest nietypowymi znakami, sugerującymi, iż znajdujemy się w powłoce Pythona.

Eina PLayer - prosty do bólu.

Jakiego odtwarzacza używacie na co dzień? Cóż... przerabiałem już Rhythmboxa, potem Songbirda, Amarooka, Banshee i ostatnio znów Rhythmboxa. Ogólnie nie korzystam ze zbyt wielu opcji konfiguracyjnych i stwierdzałem zawsze, że nie ma to jak poczciwy Winamp. Ech...

Ostatnio jednak natknąłem sie na opis (ubucentrum jednak wymiata) jakże pięknego Playera - Eina Player. To o nim powiem kilka słów w tym wpisie.

LibreOffice w pigułce cz.2

Każdy użytkownik powinien przed przystąpienie do wykonywania poważnych zadań dokonać przynajmniej częściowej konfiguracji pakietu LibreOffice. Wiadomo, że niektóre (zwłaszcza bardziej zaawansowane opcje) mogą wyglądać różnie podczas tworzenia różnorakich dokumentów, lecz podstawowe ustawienia powinny być niezmienne i na ogół tak właśnie jest.

Dobieramy się zatem do ustawień konfiguracyjnych naszego pakietu biurowego i w tym celu klikamy Narzędzia > Opcje > LibreOffice.

Programuj w Pythonie - odcinek 1.

Język Python został stworzony pod koniec lat 80-tych. Jest on jednym z łatwiejszych do nauczenia się zwłaszcza, że jest preinstalowany z większością dystrybucji Linuxa. W początkowej fazie będziemy tworzyć aplikacje uruchomiane poprzez terminal. Napiszmy więc pierwszy program!
Dla potrzeb tego artykułu stworzyłem sobie na pulpicie folder o nazwie "python", zaś w nim pliczek "hello.py". Dalszy ciąg odbywa się już w terminalu. Przechodzimy do naszego katalogu roboczego:

cd /home/grisza/Pulpit/python/

i rozpoczynamy edycję naszego programu:

nano hello.py

LibreOffice w pigułce cz.1

W tym krótkim artykule postaram się pokazać jak bezproblemowo zacząć pracę z pakietem biurowym LibreOffice. Jak wiemy jest to pakiet biurowy wywodzący się w prostej linii z OpenOffice, dlatego część (większość) rzeczy jest w obu tych zestawach oprogramowania taki sam lub podobny. Spodziewać się jednak można coraz większych różnic powstających wraz z rozwojem obu pakietów.

LibreOffice stał się preinstalowanym pakietem biurowym w Ubuntu 11.04 i Fedorze 15. Widać zatem, że liczba użytkowników tego systemu jest dość pokaźna i z pewnością będzie rosnąć. Co jednak mamy zrobić, jeśli korzystamy ze starszej wersji Ubuntu. Potrzebna będzie reinstalacja pakietu biurowego w naszym systemie. Można to zrobić w bardzo prosty sposób.