LibreOffice w pigułce cz.2

Każdy użytkownik powinien przed przystąpienie do wykonywania poważnych zadań dokonać przynajmniej częściowej konfiguracji pakietu LibreOffice. Wiadomo, że niektóre (zwłaszcza bardziej zaawansowane opcje) mogą wyglądać różnie podczas tworzenia różnorakich dokumentów, lecz podstawowe ustawienia powinny być niezmienne i na ogół tak właśnie jest.

Dobieramy się zatem do ustawień konfiguracyjnych naszego pakietu biurowego i w tym celu klikamy Narzędzia > Opcje > LibreOffice.


Mamy dostępne kilka dodatkowych podkategorii. Podkategoria Ogólne pozwala na ustawienie m.in. sposobu wyświetlania podpowiedzi. Zaleca się aby użytkownicy zaczynający używanie tego pakietu pozostawili zaznaczoną opcję Wskazówek i Agenta Pomocy. Wskazówki rozszerzone będą wyświetlać pomoc dla każdej wskazanej opcji w postaci dymku (po najechaniu myszką). Będzie to nieco szersza informacja niż domyślne dwa, trzy słowa, które otrzymujemy gdy ta opcja jest nieaktywna.

Gdy mamy włączonego Agenta pomocy, od czasu do czasu w dolnym prawym rogu ekranu pojawia się okienko podpowiedzi. Po kliknięciu tego małego okienka system pomocy przeniesie nas od razu do odpowiedniej strony podręcznika Help pakietu LibreOffice. Będziemy tam mogli przeczytać niemal wszystko na temat wykonywanych przez nas akurat operacji, co powinno znacznie przyspieszyć proces nauki obsługi programów oraz czasem podpowiedzieć nam  jak zrobić lepiej.


Przejdźmy teraz do kolejnej kategorii: Ładuj/Zapisz i wybierzmy podkategorię Ogólne.

Można tu ustawić domyślny format, w jakim zapisywane będą nasze pliki. Oczywiście domyślnym formatem na początku jest OpenDocument (odt, ods ...). Niektórzy jednak potrzebują zmienić to ustawienie na MS Word XP/2003. To jest właśnie ten moment, w którym możecie tego dokonać. Po zmianach wszystkie zapisywane przez was pliki będą zapisywane w formacie zgodnym z MS Office. Zapytacie czy jest to potrzebne użytkownikowi Linuxa. Wtedy powiem, że jest! Znam kilka osób, które wykonują jakieś zadania w domu i potem potrzebują zanieść wyniki do pracy, gdzie jest tylko MS Office, zaś pliki muszą być dostępne do edycji. Wtedy takie rozwiązanie powinno oszczędzić im wielu operacji powielanych często podczas zapisu wyników ich pracy.

Pomówmy jeszcze o najciekawszych opcjach związanych z językiem naszego pakietu. Wybieramy kategorię Ustawienia językowe i podkategorię Języki.

Opcje te powinny rozwiązać problemy dotyczące np. Interfejsu programu, jeśli nie został on od razu spolszczony. Można też dokonać zmian sprawdzania pisowni i języka dla pojedynczego (aktualnie edytowanego) dokumentu. Wykorzystujemy do tego celu opcję Tylko w bieżącym dokumencie. Jest to przydatne zwłaszcza wtedy, gdy potrzeba nam jednorazowo napisać np. wypracowanie z Języka angielskiego.

Jak łatwo się przekonać jest to tylko niewielki wybór opcji konfiguracyjnych dostępnych w oknie Opcji programu. Większość z nich nie powinna sprawić problemu nawet mniej doświadczonym użytkownikom, więc można do nich spokojnie zajrzeć. Do niektórych jeszcze wrócimy w dalszej części kursu.